Patron Parafii
JÓZEF to imię hebrajskie. Etymologicznie znaczy: „niech pomnoży”, domyślnie – „Bóg dobra” lub „niech przyda Pan” (drugiego syna). Bibliotheca Sanctorum wymienia ponad dwudziestu pięciu świętych tego imienia. W całym Kościele jednak i wśród wiernych największej czci doznaje św. Józef, Oblubieniec Najświętszej Marii Panny.
Św. Józef, Oblubieniec Najświętszej Marii Panny pochodził z królewskiego rodu Dawida. Zaręczony z Maryją stanął wkrótce przed tajemnicą cudownego poczęcia Jezusa – Zbawiciela świata. Pierwszą jego reakcją po zetknięciu się z tą tajemnicą była chęć dyskretnego usunięcia się. Wprowadzony jednak przez anioła w tę tajemnicę, wziął brzemienną Maryję do siebie i podjął się roli domniemanego ojca i żywiciela św. Rodziny, uczestnika tajemnicy wcielenia. Ostatni raz na kartach Ewangelii spotykamy go, gdy wraz z Maryją i dwunastoletnim Jezusem udaje się z pielgrzymką do Jerozolimy i wraca do domu. Wolno sądzić, iż niedługo potem, przypuszczalnie jeszcze przed rozpoczęciem publicznej działalności przez Jezusa, zakończył życie.
Kult św. Józefa wcześnie rozpoczął się na wschodzie. Na zachodzie w sposób wyraźny zaznacza się dopiero w IX wieku. W liturgii łacińskiej czci się go dopiero w wieku XV. Od roku 1621 dzień 19 marca jest świętem, w którym Kościół rzymsko-kat. w sposób uroczysty czci św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Papież Pius IX w 1870 r. ogłasza św. Józefa patronem całego Kościoła. Z kolei papież Pius XII w 1955 r. ogłasza dzień 1 maja jego świętem i ustanawia go patronem robotników.
Jest on dla nas wszystkich wzorem doskonałego chrześcijanina i patronem dobrej śmierci. Swoją opieką obejmuje rodzinę chrześcijańską, chrześcijańską szkołę i wszystkich potrzebujących.